Stokkseyringasaga

Höfundur Guðni Jónsson

Stuttur inngangstexti

039-Gamlir þjóðvegir og nýir

039-Gamlir þjóðvegir og nýir

Fram að síðustu aldamótum voru samgöngur í Stokkseyrarhreppi eins og víðast annars staðar á landi hér með sama hætti sem ...
040-Farartæki og fólksflutningar

040-Farartæki og fólksflutningar

Eina farartæki Íslendinga á landi fram til loka síðustu aldar og víðast hvar lengur var hesturinn, sem af því hlaut ...
041-Vestmannaeyjabáturinn og Hótel Stokkseyri

041-Vestmannaeyjabáturinn og Hótel Stokkseyri

Vestmannaeyingar áttu lengi við erfiðar samgöngur að búa, þótt nú hafi loks verið bót á því ráðin. Verst horfði í ...
042-Póstur og sími

042-Póstur og sími

Tilskipun um póstferðir hér á landi var fyrst gefin út 13. maí 1776, en ekki hófust þær ferðir þó fyrr ...
043-Landbúnaður

043-Landbúnaður

„Bóndi er bústólpi, bú er landstólpi,“ segir máltækið, og á það eins við í Stokkseyrarhreppi og annars staðar á landinu, ...
044-Kvikfénaður

044-Kvikfénaður

Ekki fara sögur af öðrum kvikfénaði í Stokkseyrarhreppi en nautgripum, sauðfé og hrossum. Á síðustu áratugum hefir hænsnarækt auk þess ...
045-Ræktun

045-Ræktun

Á fyrri öldum var naumast um aðra ræktun að ræða en túnrækt, og mundi mönnum nú á dögum þó þykja ...
046-Hlunnindi

046-Hlunnindi

Fyrr á tímum, þegar svo að kalla allt var nýtt, sem jörðin hafði sjálfkrafa fram að bjóða, var margt talið ...
047-Eldiviður

047-Eldiviður

Orðið eldiviður, sem almennt var notað um hvers konar eldsneyti, bendir til þeirra löngu liðnu tíma, er viður var eina ...
Close Menu